- Minister Finansów w pierwszym z czterech punktów wskazał, że obowiązkowi dokumentacyjnemu podlegają tylko te transakcje jednego rodzaju / inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość ustalona odrębnie dla poszczególnych transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju przekracza ustawowe progi dokumentacyjne.
- W drugim punkcie zostało wyrażone stanowisko, zgodnie z którym ustawowe progi dokumentacyjne odnosi się do poszczególnych sum wartości transakcji jednego rodzaju / innych zdarzeń jednego rodzaju, realizowanych z podmiotami powiązanymi. Takie stanowisko może budzić wątpliwości, zarówno w zakresie jego zgodności z wytycznymi OECD, jak i w praktycznym stosowaniu zaprezentowanej przez Ministra Finansów zasady identyfikacji transakcji lub innych zdarzeń wymagających udokumentowania.
Dla przykładu podmiot, świadczący usługi lub dostarczający towary do konsumenta masowego, w tym do jego pracowników, a także do podmiotów powiązanych kapitałowo bądź osobowo oraz pracowników zatrudnionych w tych podmiotach, zobowiązany będzie do ustalania wartości transakcji w odniesieniu do bardzo szerokiego grona odbiorców.
W efekcie ciężar administracyjny związany z przygotowaniem dokumentacji podatkowej może okazać się niewspółmierny do istotności danej transakcji. Oczekiwane przez podatników stanowisko w tym zakresie zakłada objęcie obowiązkiem dokumentacyjnym wyłącznie tych transakcji jednego rodzaju, których wartość w relacji z co najmniej jednym podmiotem powiązanym przekracza próg dokumentacyjny (materialne transakcje), przy czym dokumentacja podatkowa powinna wówczas objąć te transakcje jednego rodzaju realizowane z pozostałymi podmiotami powiązanymi.
- Trzeci punkt interpretacji ogólnej doprecyzowuje przepisy w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji podatkowej, stanowiąc, że obowiązkiem dokumentacyjnym objęte są inne zdarzenia jednego rodzaju, realizowane wyłącznie z podmiotami powiązanymi.
- W czwartym punkcie wskazane zostały główne przesłanki dla uznania danej transakcji lub innego zdarzenia odpowiednio – za transakcję jednego rodzaju lub inne zdarzenie jednego rodzaju.