Wielkimi krokami zbliża się termin na złożenie informacji o cenach transferowych. Nie wszyscy pamiętają jednak, że w tym samym czasie niektórzy z nas mogą być zobowiązani do złożenia informacji ORD-U. Obowiązek ten dotyczy wybranych podmiotów, które dokonują transakcji z nierezydentami.
Ujednolicenie terminów
Minister Finansów rozporządzeniem z 16 lutego 2023 roku (Dz.U. 2023 poz. 422) zdecydował o zrównaniu terminu na złożenie formularza ORD-U z terminem na złożenie TPR. Obecnie obie deklaracje należy złożyć do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego. Dla podatników, w przypadku których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin ten upływa z końcem listopada. Co równie istotne, oba formularze składa się do naczelnika właściwego urzędu skarbowego.
Raportowanie umów z nierezydentami
Warto przypomnieć, że obowiązek składania ORD-U dotyczy podmiotów zawierających umowy z nierezydentami w rozumieniu Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku – Prawo dewizowe (Dz.U.2024.1131 t.j.). Między przepisami o ORD-U a przepisami o cenach transferowych występuje istotna różnica w definicji powiązań. W przypadku ORD-U wystarczy 5% praw głosu (§3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie informacji podatkowych (Dz.U.2024.0.1452 t.j.)), podczas gdy przepisy o cenach transferowych uznają, że z wywieraniem znaczącego wpływu mamy do czynienia, dopiero gdy druga strona transakcji posiada 25% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających (art. 11a ust. 2 pkt 1 Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U.2023.0.2805 t.j.; dalej: Ustawa o CIT). Ta rozbieżność może prowadzić do sytuacji, w których transakcja podlega raportowaniu w ORD-U, ale nie jest uznawana za kontrolowaną na gruncie przepisów TP.
Zwolnienie z obowiązku dla składających TPR
Kluczową zmianą jest wprowadzenie zwolnienia z obowiązku składania ORD-U dla podmiotów zobowiązanych do sporządzenia TPR na podstawie art. 11t ust. 1 Ustawy o CIT. Zwolnienie to ma charakter podmiotowy. Oznacza to, że obejmuje całość działalności podatnika, a nie poszczególne transakcje. Jednakże, należy podkreślić, że zwolnienie nie dotyczy transakcji z podmiotami, ktore mają siedzibę lub zarząd w rajach podatkowych. Stanowistko to potwiedził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) w intepretacji z dnia 13 czerwca 2024 (0114-KDIP2-2.4017.5.2024.1.RK).
Wnioskodawca – polski podatnik CIT – wskazał, że terminowo wywiązuje się z obowiązków dotyczących cen transferowych. Sporządza dokumentację lokalną oraz składa informację TPR-C. Nie realizuje ponadto transakcji z podmiotami z krajów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową. DKIS po zapoznaniu się ze stanem faktycznym i stanowiskiem podatnika potwierdził, że spełnia on warunki określone w art. 82 § 1c Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (Dz.U.2023.0.2383 t.j.; dalej: Ordynacja podatkowa):
Przepisu § 1 pkt 2 nie stosuje się do podmiotów, o których mowa w § 1, obowiązanych do sporządzenia informacji o cenach transferowych, na podstawie przepisów art. 23zf ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 11t ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyłączeniem podmiotów obowiązanych do sporządzenia informacji o cenach transferowych, które realizują w danym roku podatkowym transakcje kontrolowane, o których mowa w art. 23 w ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych lub art. 11k ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ostrożność zalecana
Wprowadzone od 2022 roku zmiany w Ordynacji podatkowej uszczuplają obowiązki raportowe dla wielu podmiotów powiązanych. Niemniej jednak podatnicy powinni szczególnie uważnie przeanalizować swoje transakcje z podmiotami zagranicznymi, szczególnie pod kątem możliwych transakcji z rajmi podatkowymi. Gdyby któremuś z naszych czytelników zdarzyła się taka niespodzienka, to powinien mieć na uwadze, że niezłożenie przez niego ORD-U niestety może wiązać się z karą grzywny siegającą nawet do 120 stawek dziennych (art. 80 Ustawy z dnia 10 września 1999 roku – Kodeks karny skarbowy (Dz.U.2023.0.654 t.j)).
© Michał Czech
Członek Stowarzyszenia Centrum Cen Transferowych, ekspert w biurze cen transferowych PGE Polska Grupa Energetyczna S.A.
Materiał chroniony prawem autorskim. Materiał może być rozpowszechniany pod warunkiem podania źródła (adresu strony internetowej) oraz nazwiska autora. Autor ani Wydawca nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za wykorzystanie materiału.
